نویسنده: بهزاد زمانی مقدم




 

داروهای هومیوپاتی / داروهای پلی کرست

میازم:
حاد با سابقه سورا

سوگرایی:
__

استعداد ابتلا به بیماری:
لکنت زبان

ارتباط با گرما و سرما:
سرمایی

بنیان شخصیتی دارو:

ترس از تنها ماندن در این دنیای وحشی است.

محدوده‌ی عملکرد دارو:

سیستم عصبی، مغز، روان، یبوست و پرده‌های مخاطی.

ویژگیهای ساختاری:

متناسب با افراد جوان پرخون، به ویژه کودکان دچار پرش عضلات، مانیا و تب به همراه هذیان. افرادی صفراوی، با چشمان گشاد، برجسته و درخشان و مردمکهای گشاد.

نکات کلیدی:

خشن، با ظرفیت و توان کشتن دیگران. رفتارهای خشن از هر نوع (حتی گاز گرفتن). مانیا، ترس از حیوانات، آب، تنهایی، و تاریکی. خوابهای وحشتناک می‌بیند. تشنج (در کودکان). تغییرات جنسی زیاد. علاقه شدید به شیرینی. تعریق با سرکوب عوارضش. عرق کردن عوارضش را تشدید می‌کند (به او آرامش نمی‌دهد). تشنج صرعی؛ پس از ناراحتی ناگهانی، پس از دیدن اشیای درخشان. تشنج‌های مزمن.

عوارض بالینی:

سکته، پرش عضلات، هذیان، صرع، مشکلات چشم، سردرد، هیستری، مانیا، مننژیت، لکنت زبان، قفل شدن دهان، استفراغ.

مدالیته‌ها:

تشدید:

با تاریکی، تنهایی، دیدن اشیای تیز و برق ناشی از آنها پس از خوابیدن. بعدازظهر هنگام بلع.

بهبود:

در اثر نور درخشان. با همراهی شدن. در اثر گرما.

Rubrics:

- Delusion, is alone in the wildemess.
- Clings, child awakens terrified, knows no one, clings to those near.
- Delusion, animals jump out of the ground.
- Delusions, dogs attack him, of biting his chest.
- Delusion, sees scepters, ghosts, spirits, on closing eyes.

اطلاعات شخصیتی مربوط به فرد Stram.

با بازتاب نور از سطح اشیاء و آینه، ناراحتی‌هایش تشدید می‌شود. اکثر ناراحتی‌هایش بدون درد است. شوک شدید ناشی از ضربه‌ی عاطفی. احساس خواب آلودگی (ولی نمی‌تواند بخوابد). پرش عضلات (bell.-hyos.). صلیبی می‌خوابد.

روان:

در حالات هیجانی، طغیانی از جنون دارد (از خود بی‌خود می‌شود و فریاد می‌کشد و گاز می‌گیرد و سپس در حالت عادی چیزی به یادش نمی‌آید)؛ کسانی که در حالت بی‌خود شدن، قتلهای دسته جمعی انجام می‌دهند از این قبیل‌اند. ترس از تاریکی، گورستان، تونل، محلهای سربسته، سگ و ترس از آب (سطح آب که برق می‌زند) یا چیزهای تیز و برق آنها. شبها با چراغ روشن می‌خوابند. در موارد پیشرفته از دیدن یا شنیدن صدای آب و حتی خوردن آب بدش می‌آید. اگر به او آب پاشیده شود واکنش بسیار بدی نشان می‌دهد. پرحرف (حرفهای بی‌ربط می‌زند و می‌خندد، دعا و التماس می‌کند). خشمگین. توهّم نسبت به هویت خود (فکر می‌کند بسیار قدبلند یا دو نفر است و یا بخشی از وجودش نیست و گمشده است). توهّم اینکه چند نفر است. احساس دیدن روح و حیوانات وحشی و احساس شنیدن صداهای عجیب و ارتباط با ارواح.

سر:

سردرد در اثر شوک، آفتاب، یا ترس؛ در پیشانی و بالای ابروها و از نوع سوراخ شونده. ضربه به سر می‌تواند ایجاد جنون یا تشنج در او کند.

تشنج:

در تشنج و هذیان، انقباض و پرش یک عضله‌ی واحد در نیمه فوقانی بدن دیده می‌شود. تشنج به همراه هوشیاری که با دیدن نور درخشان تکرار می‌شود. هنگام هذیان دائم حرف می‌زند، آواز می‌خواند و می‌خندد.

عوارض گوارشی:

همین که سرش را از بالش برمی دارد و یا در اثر نور درخشان، دچار استفراغ صفراوی می‌شود. دهان خشک به همراه بزاق چسبناک، اما میلی به آب ندارد.

پوست:

تعریق زیاد با گرما اما به او آرامش نمی‌دهد.

ملاحظات:

- داروهای سه گانه هذیان (Bell. - hyos. – stram.)
- در متروراژی ناشی از باقیماندن جفت وقتی Stram. موفق نباشد، Secal داروی خوبی است.
- این دارو با آب لیمو و سرکه خنثی می‌شود.
- از مهمترین داروهای ترس در مردان.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان ‌هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات